Rivierenland is een foto-essay in wording over Nederlandse grote rivieren.
In 1936 dichtte Hendrik Marsman de
volgende inmiddels zeer bekende regels:
"Denkend aan Holland
zie ik breede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan"
Op mijn ontdekkingstochten door het rivierenland zie ik dat dat beeld nog steeds intact is.
Achter de dijk ligt het ene slaperige dorpje na het andere.
De uiterwaarden, waar tot ons grote geluk vrijwel niet gebouwd kan worden, zijn het territorium van
koeien,schapen, Schotse Hooglanders, konikpaarden,ganzen en veel andere vogelsoorten en klein wild.
Als mens voel je je daar soms een indringer. Hou je hond daarom aan de lijn.
Je kijkt bij een rivier automatisch naar de overkant. Ook daar zie je de rechte streep van een dijk waar boven behalve boomtoppen
alleen kerktorens en schoorstenen van steenfabrieken uitsteken.
Zoals Marsman schreef:
"boomgroepen, dorpen,
geknotte torens,
kerken en olmen
in een grootsch verband"
Hier en daar kom je langs een grotere plaats, een stad soms. Meestal heeft die een historische kern, gelegen aan
één van beide oevers. Nijmegen, Arnhem, Deventer, Wijk bij Duurstede, Tiel.
Ook daar ervaar ik langs de oevers vaak een vertraging van de tijd. Er heerst vrijwel nooit haast.
In dit boek bracht ik een aantal foto's bij elkaar om een beeld van
het Rivierenland te schetsen.
Ik volgde de vier grote rivieren maar sommige plaatsen ontbreken.
Het gaat mij echter meer om de sfeer dan om de volledigheid.
De sfeer die Marsman zo meesterlijk onder woorden brengt, haast alsof hij een foto beschrijft.
"de lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord"
(Hendrik Marsman, herinnering aan Holland)